A vertula, a truscia…

Si jije cojjije fojje o cipullizzi,
castagne, pire, pume oppure jjanna,
portave a vertulicchja a tutti i pizzi,
ntre Vorde, a Santijanni e a Chilla Banna.Si ti facije sita a via-via,
basta chi ccù nu vrazzu ti calave,
pijave a gummulilla e c’ appuzzave,
comu sapije l ’ acqua er a Frischìa !T ’ avij’ e mpesare già facennu jurnu,
a truscia mmanu e ncollu nu zzappunu,
finché un si facije menzijurnu,
illa ere mpicata a nu ccippunu.Quannu po’ l ’ arma ti scarminiave,
sutta nu pere e cerza ti serie,
e quannu u nuru tu sciulichiave,
c’ ere nu stozz’ e lardu e quattr’ olive.Ccù chill ’ olive tannu ti scialave,
na cucchja e pipi fritti e luvingiane,
oji chillu lardu comu ordurave,
e chi sapuru avije nu call ’ e pane.

Senza biccheri e senza cucchjarine,
seruti subba l ’ erba mmenz’ a via,
inveci mu si manginu e fettine,
si n’ ammalije robba, arrassusìa !

A sira, quann’ avije scapulatu,
allu pajise tu ti ricojjije,
mujjert’ i tajjarini avije scilatu,
na limma ccù suraca ti gorije.

U jurn’ e appressu jije all ’ Acquarella,
pajjetta ncapu e subba a spalla a gaccia,
ntra truscia pane, chjappir’ e sardella,
e acqua frisca chjina na burraccia.

Inveci mu’ c’ è cola er aranciata,
nullu va ù all ’ acqua er a Frischìa,
jan’ accattennu chilla mbuttijjata,
chi li volisse fare scaranzia !

Tratto da:
Nicola Chiarelli, U Castellu, Rossano 2006